ตัวเร่งปฏิกิริยาตัวเร่งปฏิกิริยาคืออะไร?

ตัวเร่งปฏิกิริยาตัวเร่งปฏิกิริยาเป็นอุปกรณ์ที่ติดตั้งในรถยนต์ที่ออกแบบมาเพื่อลดอันตรายการปล่อยมลพิษปล่อยออกมาจากไอเสียของยานพาหนะ ในสหรัฐอเมริกายานพาหนะทุกคันที่ผลิตหลังจากปี 1975 ต้องมีหนึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามที่จะลดมลพิษทางอากาศ

การปล่อยมลพิษจากรถยนต์ประกอบด้วยก๊าซพิษเช่นคาร์บอนมอนอกไซด์ไฮโดรคาร์บอนและไนโตรเจนออกไซด์ เมื่อก๊าซเหล่านี้ไม่ได้รับการรักษาพวกเขาจะถูกปล่อยออกมาจากรถยนต์และกลายเป็นแหล่งที่ใหญ่ที่สุดของระดับพื้นดินโอโซน. ระดับพื้นดินโอโซนมีหน้าที่รับผิดชอบหมอกควันปัญหาระบบทางเดินหายใจและความเสียหายต่อชีวิตพืช ตัวเร่งปฏิกิริยาตัวเร่งปฏิกิริยาใช้ตัวเร่งปฏิกิริยาโลหะโดยปกติแพลทินัม, โรเดียมหรือแพลเลเดียมที่ทำให้เกิดปฏิกิริยาทางเคมีกับก๊าซพิษแปลงเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายน้อยกว่า

ตัวเร่งปฏิกิริยาตัวเร่งปฏิกิริยาได้รับการพัฒนาในปี 1960 และในปี 1970 ยานพาหนะส่วนใหญ่มีการติดตั้ง ในปี 1975 พระราชบัญญัติอากาศสะอาดของสหรัฐอเมริกาต้องลดการปล่อยมลพิษ 75% สำหรับรถยนต์รุ่นใหม่ทั้งหมดซึ่งจะประสบความสำเร็จด้วยการใช้งานอุปกรณ์ มีการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องและตอนนี้มีประสิทธิภาพมากกว่าที่เคย ในสหรัฐอเมริกาการปรับปรุงเหล่านี้เป็นไปตามหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อม (epa) การแก้ไขที่เข้มงวดมากขึ้นเกี่ยวกับพระราชบัญญัติอากาศที่สะอาด

แม้ว่าตัวเร่งปฏิกิริยาจะประสบความสำเร็จอย่างมากในการลดมลพิษที่เป็นอันตรายที่ออกโดยรถยนต์โดยเฉพาะโอโซนระดับพื้นดิน แต่ก็ลดลงภายใต้การวิจารณ์ มันอาจช่วยในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ร้ายแรงอย่างหนึ่ง แต่การใช้งานคือการแลกเปลี่ยนที่ค่าใช้จ่ายในการเพิ่มภาวะโลกร้อน ตัวแปลงสร้างและเผยแพร่ก๊าซสู่ชั้นบรรยากาศที่มีความรับผิดชอบต่อภาวะโลกร้อน คาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งเปิดตัวพร้อมกับก๊าซพิษจากระบบไอเสียของยานพาหนะเพิ่มขึ้นตามระบบ คาร์บอนมอนอกไซด์ซึ่งเปลี่ยนเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มีหน้าที่รับผิดชอบในการดูดซับคลื่นอินฟราเรดของดวงอาทิตย์และทำให้โลกอบอุ่นขึ้น